Dat Ontmoetingscentra een laagdrempelig, relatief goedkoop en vernieuwend aanbod zijn op de grens van zorg en welzijn helpt de verspreiding en implementatie ervan. Ook het feit dat het ondersteuningsprogramma in wetenschappelijk onderzoek en in de dagelijkse praktijk effectief is gebleken overtuigt en helpt verdere verspreiding. Bovendien is veel materiaal beschikbaar van voorbeeldprojecten en zijn ervaringen beschreven waarvan men kennis kan nemen als men in de eigen regio een centrum wil opzetten. Dat alles draagt bij aan een goede implementatie van nieuwe ontmoetingscentra.

Uit het verrichte onderzoek bij de Ontmoetingscentra (Meiland et al., 2005) blijken enkele factoren in alle fasen van implementatie (voorbereiding, invoering, continuering) bevorderend te zijn voor succesvolle implementatie:

• gemotiveerde mensen, zoals trekkers, initiatiefgroep, personeel
• samenwerking met andere organisaties: rond verwijzingen, afstemmen van zorg, doorplaatsingen, meehelpen uitvoeren van de verschillende programmaonderdelen, zoals de gespreksgroepen en informatieve bijeenkomsten. De samenwerking tussen organisaties blijkt zowel tussen als binnen organisaties relevant, op uitvoerend niveau en op management/directieniveau. Het kan helpen als er al samenwerkingsverbanden in een regio bestaan.
• actieve p.r.-voering is in alle implementatiefasen uitermate belangrijk in verband met de werving van deelnemers, met name ook met beginnende dementie. Een ruime voorbereidingsperiode biedt daartoe alle gelegenheid en vergroot de kans dat bij de opening van het centrum direct al met een relatief grote deelnemersgroep kan worden gestart. Het werkt bevorderend als de p.r. zowel op verwijzers als op de doelgroep zelf wordt gericht.
• beschikbaarheid van financiële middelen. Voor de financiering van ontmoetingscentra zijn wet- en regelgeving van belang. De afgelopen jaren zijn daarin veel veranderingen geweest. De ontmoetingscentra bieden geïntegreerde ondersteuning voor mensen met dementie en hun mantelzorgers, op de grens van zorg en welzijn. Ontmoetingscentra die van de gemeenten via de Wet maatschappelijke ondersteuning en/of via de Wet langdurige zorg de geëigende vergoedingen krijgen voor de deelnemers met dementie en ondersteuning van de mantelzorgers komen hiermee over het algemeen financieel rond. Toch geven veel centra aan ook andere middelen te verwerven om meer armslag te hebben en de kwaliteit van het personeel in de centra te kunnen waarborgen, bijvoorbeeld via particuliere fondsen of het oprichten van een stichting ‘Vrienden van het Ontmoetingscentrum’.

Het niet (voldoende) tegemoetkomen aan bovengenoemde voorwaarden werkt belemmerend op de implementatie.